Ես գիտեմ. կհանդիպենք դեռ, Եվ դու էլ ինձ կանես հարցում, Էլ միթե քո սրտում չկա Իմ հանդեպ ոչ մի զգացում: Չեմ դիմել ատամնաբույժի, Բայց հարցիդ պատասխանն ունեմ. Ինչքան էլ թանկ բան է ատամը, Ցավելիս հանում են, գցում…
Ու թե սիրում եք, ձեր սրտի բոլոր լարերով սիրեք...Ու թե սիրում եք յոթ տարիս որն է դարերով սիրեք...
Ամեն մի վերք բուժվելուց հետո Սպի է թողնում, թեկուզ չի ցավում, Հիշել է տալիս, թե ինչպես, որտեղ Եվ ումից ստացանք ցավը հերթական: Հենց նույն ձևիէլ ամեն մի սուր խոսք, Պատահմամբ թռած մարդու բերանից Առանց մտածելո երկար ու բարակ, Սպի է թողնում երկար ժամանակ...
Կանցնեն տարիներ, ու դարեր կանցնեն,Աչքերս գուցե էլ քեզ չտեսնեն, Բայց թույլ տուր գոնե ես այսպես հիշեմ,Որ քո աչքերը հավերժ ինձ հետ են:
Սիրիր, որ սիրվես իզուր չէ ասված,Իզուր չի ասել ամենազոր Աստված,Որ քեզ սիրողից երես մի դարձնի,Կյանքը քեզ նույն կերպ կպատասխանի:
Ա՜խ քեզ ինչպե՞ս ասել, որ քեզ հիշում եմ դեռ, Ինչպե՞ս չասել, որ դու դեռ թանկ ես ինձ համար, Ինչպե՞ս մեզ բաժանող արգելակը քանդել, Ինչպե՞ս չգալ քեզ մոտ, ինչի՞ համար: Ինչպե՞ս չասել, որ` դու, միայն դո՜ւ չես թախծում, ինչպե՞ս ասել, որ ես ծնվել եմ քեզ համար, Ինչպե՞ս...
Հավանեցի՞ր, դե տեղեկացրու ընկերներիդ`
Մեկնաբանություններ չկան:
Մեկնաբանել :